Luchthaven Salzburg - W.A. Mozart

Ligging
Naast een eigen aansluiting op de snelweg A1 (in de richting Wenen/Boedapest, aansluiting richting Munchen: A8) alsook op de A10 (in de richting Kärnten-Villach, Italië), heeft de luchthaven een verbinding met de Innsbrucker Bundesstraße. Iedere tien minuten gaan stadsbussen lijn twee en acht, waarmee het station en het centrum van Salzburg te bereiken zijn. Daarnaast rijdt bus 27 van de Ferdinand Hanusch Platz op de luchthaven.
Ook zijn er andere regionale busdiensten beschikbaar, bijvoorbeeld met de ÖBB post bus op Bad Reichenhall, Hinterglemm, Lofer, Saalfelden, Wals, Weissbach en Zell am See, of met de "Watzmann Express" naar Berchtesgaden.

Geschiedenis
De commerciële luchtvaart in Salzburg begon in de herfst van 1811, toen een met helium gevulde ballon over de stad vloog en de mensen verbaasde. Slechts twaalf jaar later richtte de van vliegen bezeten Salzburger Jozef Wibmperger een luchtvaartmaatschappij op, maar pas vele jaren later, op 16 April 1902 zijn bij de gemeentelijke gaswerken, de twee avonturiers Leopold Salvator en Captain Francis Hinterstoisser echt opgestegen met een luchtballon.

In de zomer van 1910 begon in Salzburg eindelijk de geschiedenis van de burgerluchtvaart. Op de voormalige paardenrenbaan in het district Aigen maakte de piloot Jozef Auer de eerste gemotoriseerde vlucht. Twee jaar, later op een airshow op het Maxglaner oefenterrein, verblufte de piloot Jozef Auer met zijn vluchtkunsten 15.000 mensen. Na de eerste Wereldoorlog werd de vraag naar een echte luchthaven in Salzburg steeds groter en besloten de voormalige piloten en boordwerktuigkundigen in het voorjaar van 1925 een werkgroep te vormen die als doel had haar eigen piloten-vereniging te vestigen. Dit werd nog in hetzelfde jaar bereikt en zo werd er een plan opgezet om ven het Maxglan oefenterrein nog op korte termijn een start en landingsbaan te maken. Slechts een paar maanden later, op 16 Augustus 1926, werd de luchthaven geopend. Lufthansa was het eerste bedrijf dat vloog, op de route van Salzburg via Bad Reichenhall naar München.

Het openingsfeestje, dat moest plaatsvinden in drie houten barakken en op een geïmproviseerde landingsbaan, vond pas zes dagen later plaats. In 1927 nam de voormalige Oostenrijkse luchtvaartmaatschappijen ÖLAG (Österreichische Luftverkehrs Aktien Gesellschaft) Salzburg op in haar reguliere vluchtschema begon ook vluchten uit te voeren op de route van Salzburg naar Innsbruck. Op hetzelfde moment werd er ook een vliegschool en een vliegtuigenbedrijf gebouwd op het terrein.

1928, dus slechts een jaar later werd Salzburg naast Bad Reichenhall en Innsbruck, de meest aangvlogen luchthaven in de regio. In 1930 waren er zelfs 34 verschillende routes vanaf Salzburg. Tijdens deze expansie bleken de provisorische houten barakken niet meer voldoende en werd er begonnen met de bouw van een nieuw gebouw die nog datzelfde jaar werd voltooid.

Pas in de jaren '50, na de bevrijding van Oostenrijk door de geallieerden werd de luchthaven met behulp van de Amerikaanse troepen, opnieuw in gebruik genomen door de burgerluchtvaart. Hierop werd de terminal omgebouwd en gemoderniseerd.

Kort na de voltooiing ervan, was het aantal passagiers ongeveer 12.000, dat aantal steeg naar ruim 120.000 in 1965. Maar slechts een paar jaar later kwam er protest van de bevolking over de geluidsoverlast, van de startende en landende vliegtuigen, dat de afgelopen jaren meer en meer ondraaglijk werd. Na deze klachten besloot ze voor de toekomst op eigen kosten effectief te investeren in maatregelen ter beperking van lawaai en de openingstijden te reorganiseren.

In de komende twintig jaar steeg het jaarlijkse aantal passagiers als gevolg van de toename van het charterverkeer snel in Salzburg. De landingsbaan werd verlengd van 2.200 meter naar 2.750 meter, en er werden in het uiterste noordwesten van de site nieuwe vliegtuighangars gebouwd. In 2003 werd de bouw van de tweede terminal voltooid die ervoor zorgt dat de inmiddels 1,9 miljoen jaarlijkse passagiers nog sneller verwerkt kunnen worden.